Het regent, het regent...

We begrijpen dat het in Nederland super mooi weer is nu! Zoals wij al zeiden: zodra wij op vakantie gaan komt het mooie weer. Helaas geldt dat niet voor hier. De winter is hier echt begonnen en de temp komt echt niet meer boven de 15 graden uit. Ook regent het nu al vanaf zaterdag middag en dat betekend dat overal modder ligt. Lange broeken en veel smerigheid dus.....

De afgelopen dagen zijn we druk bezig met ons project: “Bonnie wordt zindelijk”. Bonface is een jongentje van ongeveer 2,5 jaar. Hij leeft sinds 6 maanden in Upendo. Zijn moeder is overleden naar wat wij begrepen kanker. Zijn vader kon de zorg voor hem en zijn broer niet op zich nemen. De broer van Bonnie leeft bij zijn tante. Bonnie is een zeer bijzonder mannetje. Hij kan best het een en ander vertellen in het engels. Toch loopt hij hiermee wel wat achter in vergelijking met leeftijdsgenoten. Tegen ons praat hij redelijk veel en maakt ook veel grapjes. Wanneer één van de huismoeders of andere kinderen er bij komt slaat hij dicht en zegt niks meer. We hoorden van de huismoeders dat zijn oudere broer (ongeveer een jaar ouder) ook niet praat waar andere bij zijn. Verder is Bonnie een super vrolijk kereltje en lacht bijna de hele dag. Ook is hij nog steeds niet zindelijk. De kosten van luiers kunnen ze hier in het weeshuis niet betalen. Wanneer hij in zijn broek plast loopt hij regelmatig met zijn natte broek in het rond. Wat ons betreft is dit niet nodig. We hebben een pak luiers voor hem gekocht, voor als we met hem weg gaan of in de nacht. Wij zijn begonnen met een zindelijkheidstraining bij hem. Ieder half uur naar het potje en tot nu toe gaat het best aardig. Waar hij aan het begin moest huilen zodra je het woord potje gebruikte, loopt hij er nu lachend heen. Toch weten we nu al dat we hem niet zindelijk gaan krijgen voor we weg gaan. Ons gevoel zegt dan ook dat er zodra wij weg zijn, niets meer mee wordt gedaan en hij weer met zijn natte broekjes rond loopt.

Gisteren ochtend langs het schooltje geweest om het eten weg te brengen voor de kinderen. Dit keer hebben we Bonnie mee genomen op onze nek. Hij keek zijn ogen uit en wees iedere auto aan die hij zag. Heerlijk om dit ventje zo te zien genieten.

We zijn naar de werkplaats geweest van Zac en zijn leraar. Hier maken zij houten maskers. Van heel erg klein tot super groot. Knappe is dat ze er beide niet voor hebben geleerd, maar er zelf mee zijn begonnen. Super gaaf om te zien hoe ze in korte tijd een gezicht uit een blok hout halen.
Daarna door gereden naar een ander weeshuis hier in Nyeri. De kinderen lagen nog te slapen en daarom zijn we eerst gaan lunchen bij Green Hill hotel. We hebben weer heerlijk genoten van westers eten. Daarna terug naar het weeshuis.
Het is een weeshuis dat is opgezet door Amerikanen. In dit weeshuis worden kinderen opgevangen die zijn achtergelaten door hun ouders. Dit kan gebeurd zijn in het ziekenhuis vlak na de bevalling of ergens op straat. Ook hier worden de kinderen geplaatst vanuit de “jeugdzorg”. We werden ontzettend vriendelijk ontvangen en bij binnenkomst zagen we al super veel verschil met Upendo. Jackson had ons al verteld dat dit een ontzettend rijk weeshuis was en dat was ook heel goed zichtbaar. De hygiëne was super goed geregeld. We kregen een schortje aan bij binnenkomst en daarna werden we rondgeleid. In dit weeshuis is een verpleegkundige iedere dag aanwezig en 1 keer in de week is er een dokter. We zagen snel dat er super veel personeel aanwezig was. De vrouw vertelde ons dat er 1 iemand is voor de was, 1 iemand voor de schoonmaak van het huis, 2 mensen op de administratie en dan nog 3 a 4 verzorgers. Op dit moment waren er 10 kleine kinderen in het weeshuis. Ze worden hier opgevangen in de leeftijd tussen 1 dag en 1,5 jaar. Mochten ze met deze leeftijd nog steeds in het weeshuis wonen dan worden ze overgeplaatst naar een andere locatie van ditzelfde weeshuis. Maar dit komt niet vaak voor. Vrijwel alle kinderen worden uiteindelijk geadopteerd. We hebben even gespeeld met de kinderen en gekletst met de verzorgers en daarna was het helaas alweer tijd om te gaan. Waarschijnlijk willen we later deze week of volgende week nog een keer terug gaan om daar wat langer te blijven.

Ook zijn we vandaag naar het general hospital geweest. Dit is het ziekenhuis voor de lokale bevolking. Susan (vriendin van Jackson) heeft ons in het ziekenhuis rond geleid. Zij woont zelf in de sloppen en vangt daar 4 kinderen op die wees zijn. Zelf is zij HIV positief en kent het ziekenhuis dan ook goed. We zijn op bezoek gegaan bij een vriendin van haar die net was bevallen van een tweeling. Ook deze vrouw woont in de sloppen en heeft al 2 andere kinderen. Wat wij begrepen werkt zij op straat en is ze daarvan in verwachting geraakt. De vrouw is ook HIV positief en is super arm. Ze heeft geen geld om zichzelf te voeden en ook dus haar kinderen niet. Het jongentje heeft hart problemen en het meisje heeft ondergewicht. Susan vertelde ons dat de vrouw er over nadenkt om weg te lopen uit het ziekenhuis en de tweeling daar achter te laten. Misschien hard om te zeggen, maar wij denken dat het voor de kinderen beter is als ze dat zou doen. Ze worden dan opgevangen in het weeshuis waar wij die ochtend zijn geweest. Wanneer zij met moeder mee gaan naar de sloppen is de kans dat zij het overleven vrij klein.
Ook hebben we de kinderafdeling bezocht en zijn we nog door het ziekenhuis gelopen. Het is echt heel erg armoedig en vies. Er liggen soms 2 a 3 mensen op 1 ziekenhuis bed. Vreselijk om te zien en we waren beide blij dat we weer buiten waren.

Bij terugkomst in het weeshuis hebben we ons weer lekker bezig gehouden met de kinderen.
’s avonds een open gesprek gehad met één van de kinderen hier. Wat er toen allemaal werd verteld doet je weer even beseffen dat het allemaal ook heel anders kan zijn. Voor ons was dit beide weer even genoeg voor vandaag en we zijn dan ook op tijd naar bed gegaan.

Vandaag een redelijk rustige dag. Overdag weer verder met de zindelijkheid van Bonnie. Vanmiddag halen we Mary op uit school, want zij is vandaag jarig. We nemen haar dan mee naar het centrum zodat zij zelf een cadeautje kan uitzoeken. Na het eten vieren we haar verjaardag.

We begrijpen trouwens dat het in Nederland super mooi weer is nu! Zoals wij al zeiden: zodra wij op vakantie gaan komt het mooie weer. Helaas geldt dat niet voor hier. De winter is hier echt begonnen en de temp komt echt niet meer boven de 15 graden uit. Ook regent het nu al vanaf zaterdag middag en dat betekend dat overal modder ligt. Lange broeken en veel smerigheid dus.....

dikke kus!