This is Africa and a little bit of Holland

We blijven een soort trofee voor de Kenianen hier. Wanneer zij met een Mzungu (blanke) worden gezien geeft dat aanzien. Je wordt dan ook door iedereen aangesproken hier. Vanmorgen zijn we uitgenodigd voor onze 2e begrafenis in een week tijd. Vorige keer zijn we niet gegaan, maar nu was het aan de overkant van de straat en bleef die jongen net zo lang praten totdat we maar mee zijn gelopen. Begrafenissen hier zijn totaal anders dan bij ons. Er stonden 5 grote partytenten op gezet en er zat meer dan 200 man in die tuin. Overal waar je kijkt zie je eten en er staat harde muziek aan. We zijn aan wat mensen voor gesteld en er werd gevraagd of we wilde eten. We gaven aan dat we al vol zaten, omdat we net ons ontbijt op hadden. Maar helaas is dit voor hun geen goed antwoord. Uiteindelijk maar gezegd dat we dan wel een heel klein beetje wilde eten. Echter is voor hier een klein beetje zo’n groot bord dat Lisanne daar ruim een week van zou kunnen eten. Alex heeft flink zijn best gedaan om zijn bord leeg te eten en Lisanne is na 2 happen toch maar gestopt. Alex heeft de rest van de dag ook niet veel trek meer gehad. Na een half uurtje weer weg gegaan, want we hadden met Jackson afgesproken.

We zijn naar de supermarkt gegaan in Nyeri Town om voedselpakketten samen te stellen. In 1 pakket gaan 2 pakken meel, 1 pak suiker, 1 pak rijst, 1 pak thee en all in one zeep (deze zeep gebruiken ze voor het wassen van kleding, huis, afwas en zichzelf). We hebben 6 pakketten gekocht van het sponsorgeld en zijn deze gaan uitdelen in de sloppenwijk. Op advies van Jackson ook maar een grote zak lollies gekocht, want wanneer de kinderen een blanke in de sloppen zien verwachten zij snoep. We zijn als eerste gestopt bij de oma van Julia (zij is 1 van de kinderen hier in het weeshuis). Oma woont in een super kleine woning en met haar wonen daar nog een zus van Julia en volgens ons nichtjes. De vrouw was ons erg dankbaar en wilde zelf op de foto met ons.
Vervolgens gingen we op pad naar een huisje waar vader leeft met zijn vier kinderen. Moeder zit in de gevangenis. Helaas waren wij niet thuis en zullen we hier morgen naar terug gaan. Het derde pakket hebben we naar een moeder en zoon (volwassen man) gebracht. Ook hier moesten we van de mensen even binnen in hun huisje kijken. Ook dit keer weer super klein en vol met spullen waardoor er amper plek was om te staan. Jackson vertelde dat dit huisje nieuw gebouwd voor die vrouw, want haar vorige was afgebrand. Ook dit keer stond er een pannetje op het vuur en rookte het erg in haar huisje. Zij wilde graag bidden om God te bedanken voor het voedselpakket. Ondertussen stonden wij flink te hoesten van alle rook en deden zelfs onze ogen goed zeer. Er leek geen eind aan te komen, maar gelukkig stopte de vrouw net op tijd en konden we snel de buitenlucht weer in.
Ons vierde pakket hebben we gebracht naar een vrouw die woont met haar zoon en dochter. Haar zoon is rond de 20 schatten we, maar lijkt toch iets van een achterstand te hebben. Tot nu toe had zij het beste huisje. Het was netjes opgeruimd, waardoor er wat meer ruimte in dit huisje was. Nog steeds is het erg armoedig om te zien. De vrouw liet ons zien dat zij armbandjes maakt om te kunnen verkopen. Ze was zo ontzettend dankbaar dat zij Alex een armband heeft gegeven en we hebben haar moeten beloven terug te komen, zodat zij er voor Lisanne ook nog 1 kan maken.
Na de lunch zijn we nog naar een gezin in het buurt van het weeshuis gereden. In vergelijking met wat we eerder die dag hebben gezien was dit huisje al redelijk luxe. Deze mensen hadden een aardig stukje land met daarop een sinasappel, papaya en advocadobomen. Ook hadden zij 2 huisjes. 1 om in de slapen en te leven en de andere om in te kunnen koken. Jackson vertelde ons dat zij echter super weinig geld hebben en soms moeten leven van 1 dollar voor ongeveer een week.
Tenslotte was het de bedoeling om ons zesde pakket te brengen naar 2 zussen. Zij leven ook in een klein huisje met hun 3 kinderen. De oudste heeft 3 kinderen gekregen, waarvan er 1 een tweeling is. Echter is één van die kindjes overleden toen hij ziek was op weg naar het ziekenhuis. De jongste zus heeft sinds kort ook een baby. Ook zij waren niet thuis en hier zullen we morgen dan ook weer langs rijden. We hebben wat lollies en ballonnen door kier in de deur gedaan, zodat zij weten dat er mzungu’s (blanke) langs zijn geweest.

Daarna zijn we terug gereden naar de supermarkt om de spullen voor de pannenkoeken te kopen. Morgen bakken wij deze voor de kinderen en huismoeders en dan heb je best wel veel nodig. De kinderen eten hier voor onze begrippen super grote porties. Dus reken op zo’n 200 pannenkoeken.
In de stad nog een Samosa gegeten. Dit is tot nu toe toch zeker ons favoriete Keniaanse eten. En daarna terug gereden naar het weeshuis. Dit keer kregen we aardappels en rijst als avondeten. Heerlijk om even wat anders te eten en vooral de aardappels smaakte ons erg goed.

’s avonds de oudere kids weer geholpen met hun huiswerk en daarna Ladies Night gehouden. Lisanne heeft wat potjes nagellak te voorschijn gehaald en binnen no time was het één groot kippenhok. Alex is snel terug gegaan naar onze kamer. De meiden vonden het helemaal super en maakte dan ook hele tekeningen op hun nagels. Ook Kevin vond het allemaal erg grappig en ook hij smeerde heel zijn tenen en vingers onder de lak. Hij heeft het er toch allemaal weer af gehaald, want hier in Kenia is het eigenlijk not done bij mannen/jongens.

Vanmorgen hebben we een keertje uitgeslapen. En zijn om 8 uur opgestaan. Heerlijk rustig ontbeten en daarna de melk en eieren nog gaan halen voor de pannenkoeken. Jackson is nog niet langs geweest, dus we weten niet of we vandaag de voedselpakketten nog weg gaan brengen. Vandaag verder een drukke dag, want rond een uurtje of 1 moeten we echt beginnen met het bakken van de pannenkoeken. Wat zullen de kids gaan smullen vanavond!!

Vanavond moeten we onze tas gaan pakken voor het weekend, want we gaan namelijk op SAFARI!!! We moeten zaterdag om 8 uur in nairobi zijn, dus rond 5 uur morgen ochtend vertrekken we vanaf het weeshuis. Na onze safari zullen we ons volgende verhaal plaatsen!

Dikke kus